تحولات یمن

در یمدن با وجود ماه ها اعتراضات گسترده،در سوریه دولت بشار اسد با چالشهای جدی مواجه است و مداخلات و فشارهای منطقه ای و بین المللی بر دولت سوریه امکان مهار بحران و حل و فصل معضلات را دشوار ساخته است. در یک جمع بندی کلی و به عنوان نتیجه مباحث به واکاوی دلایل حمله عربستان به یمن بپردازیم چنین واکنشی بیشتر در قالب یک اقدام بازدارنده و توازن بخش از سوی عربستان قابل تحلیل میباشد. بنابراین عربستان،با تشکیل ائتلافی علیه حوثیها به دنبال توقف آن چیزی است که ان را در دخالت ایران در جهان عرب میداند و به دلیل اینکه یمن حیات پشتی عربستان به شمار میاید،برخلاف انچه که در عراق و سوریه انجام میدهد،به صورت مستقیم تری در یمن مداخله میکند. تهاجم نظامی عربستان در سال میلادی 2009 نتوانست جنبش حوثیها را نابود کند و همواره حوثیها بعد از این جنگ به بازسازی قدرت خود در حوزه نظامی و افزایش نفوذ سیاسی خود در یمن پرداخته که نقش پررنگ انصار الله در برکناری صالح از قدرت نمونه بارز همین امر است. استعفای منصورهادی و انحلال مجلس نمایندگان یمن نشان داد که انصارالله به جایگاه ویژه ای در حوزههای امنیتی و سیاسی یمن دست یافته که عربستان سعودی نسبت به این واقعیت رخ داده بسیار نگران است عواملی همچون موقعیت ژئوپلتیک یمن و اشراف بر تنگه باب المندب،همسایگی عربستان،با این کشور و نگرانی نسبت به مرز جنوبی خود اتحاد عربستان باایالت متحده رقابتهای ایران و عربستان هراس عربستان از شکل گیری حکومت دموکراتیک در یمن و در نهایت مهار انصار الله  و به قدرت رساندن منصورهادی از مهمترین ریشه هایی بودند که عربستان سعودی را به شکل دهی یک اتلاف عربی و تهاجم نظامی به یمن سوق داده است. عربستان نزدیکی گروههای و به خصوص سوریه به ایران را به منزله برهم خوردن تعادل منطقه ای و به حاشیه رفتن سیاستهای سعودی میداند،بنابراین عربستان در هماهنگی با رویکرد -عربی-غربی تلاش دارد تا موقعیت ایران در سوریه را کاهش دهد. از این رو در چنین شرایطی این کشور برای محدود سازی قدرت ایران در خاورمیانه از گروههای معترض در سوریه حمایت میکند. بی ثباتیهای سیاسی که از 2011 دنیای عرب را فرا گرفته،ائتلافهای راهبردی را در منطقه خاورمیانه تحت تاثیر قرار داده است تا جایی که در فرایند این بحرانها،نیروهای تاثیرگذار منطقه ای و فرامنطقه ای راهبردهای متفاوتی را در پیش گرفته اند. در این راستا میتوان به راهبردهای متعارض ایران و عربستان سعودی در بحران کنونی سوریه اشاره کرد که ناشی از الزامات ساختاری منطقه ای و پیامدهای استراتژیکی است که بحران کنونی سوریه برای هر کدام از این کشورها خواهد داشت. پس از انقلاب اسلامی ایران در 1979.ایران و عربستان به عنوان دوقدرت منطقه ای همواره به افزایش حوزه نفوذ یکدیگر واکنش نشان داده و افزایش نفوذ منطقه ای یکدیگر را به هزینه منافع امنیتی خود دریافته اند سوریه به عنوان یک بازیگر منطقه ای که جایگاه ویژه ای در معادلات استراتژیکی و ژئوپلتیکی خاورمیانه دارد،به عرصه رقابت دو قدرت ایران و عربستان تبدیل شده است. ایران به دنبال حفظ محور مقاومت در منطقه در منطقه با حمایت از بقای سیاسی اسد است،زیرا در صورت سقوط رژیم اسد و روی کار امدن مخالفان،در مرحله اول قدرت مانور ایران در منطقه شرق مدیترانه به شدت کاهش پیدا خواهد کرد.سپس با روی کار امدن رژیمی که متحد استراتژیک عربستان سعودی در منطقه باشد موازنه منطقه ای به نفع عربستان و به ضررایران تغییر اساسی خواهد کرد که نتیجه ان افزایش تهدیدات امنیتی ایران در منطقه است. عربستان از انجا که نمی تواند به طور مستقیم با رقبای منطقه ای خودش هم چون ایران،سوریه و... مقابله نماید ،با استفاده از گروه تروریستی داعش به دنبال تحقق این امر مهم است بنابراین نگاه عربستان نیز نگاهی فرصت ساز محسوب میشود

روابط ایران و عربستان زمانی گسترش می یابد که هر دو کشور از دخالت در امور داخلی کشورشان دخالت نکنند و از دخالت در سطح منطقه به ویژه همسایگان اجتناب کنند. بهترین راهکار برای بحران سوریه و یمن دخالت نکردن کشورهای منطقه و فرامنطقه و اجتناب از هر گونه کمک به مخالفان.