فضای مجازی
ساس خانواده بر مودت و رحمت است. ما از خانواده به عنوان کوچکترین نهاد اجتماعی تاثیر گذار که سلامت جامعه در گرو سلامت اوست یاد می کنیم. تربیت و پرورش کودک در خانواده، این نهاد کوچک اجتماعی آغاز می شود و تاثیر مستقیمی بر روی افکار کودک در بزرگسالی می گذارد. در صورت بروز هر گونه مشکل در تربیت کودک، که جز رنج و افسوس تداعی دیگری ندارد، این کودکان رشد یافته از راه اصلی خود دور می مانند و درصد زیادی از آنها در زندگی آتی شان همچون والدین خود با مشکلات متعددی مواجه خواهند شد.
واژه کاربران اینترنتی، گروه های آنلاین و شبکه های اجتماعی نامی آشنا برای نسل امروز است. چه بخواهیم و چه نخواهیم، تکنولوژی با سرعت زیاد به سمت جلو در حرکت است. تکنولوژی و ابزارهای مدرن ارتباطی می توانند هم در جهت صحیح و مثبت یعنی ایجاد کانون آرامش و هم در جهت منفی یعنی ایجاد آسیب های اجتماعی مورد بهره برداری واقع شوند هر چند که متاسفانه امروزه بیشتر شاهد هستیم که جوانان استفاده صحیحی از این وسیله ارتباطی نمی کنند. به عنوان مثال شبکه های اجتماعی نظیر وایبر، واتس آپ و فیس بوک، تانگو و ... که به شکل رایگان در اختیار کاربران قرار گرفته و جمعیت کثیری را با خود همراه کرده، باعث غفلت و دوری خانواده ها از یکدیگر شده است و می بینیم که بعضا افراد به قدری گرفتار و وابسته شده اند که از نقش اصلی خود که همسری، مادری و پدری است غافل می مانند و ساعت ها خود را با شبکه های اجتماعی مشغول می کنند. بعضی نیز به قدری علاقه مند به این شبکه های اجتماعی می شوند که در جمع خانواده و در کنار همسر همچنان مشغول پیغام دادن و پیغام گرفتن هستند.
متخصصان و روانشناسان امر بر این عقیده هستند که یکی از اختلاف های اساسی بین زوجین، در زمینه مسائل عاطفی است که با توجه به تغییر و تحولات جامعه و رشد فن آوری در صورت عدم هدایت و برنامه ریزی درست و صحیح از سوی خانواده، روابط بین همسران قطعا با مشکلات و معضلات جدی رو به رو خواهد شد.
